1926-1945: Αυτοκίνητα και πέρα από αυτά

Η εικόνα αυτή δείχνει συνεργάτες να χυτεύουν ελαφρύ μέταλλο το 1942.

Η Bosch ξεπέρασε τη ραγδαία οικονομική κρίση και την εξουσία των εθνοσοσιαλιστών με καινοτόμο δύναμη και αυτονομία μέχρι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος να αναδείξει τις νέες τεράστιες προκλήσεις.

Αντλία πετρελαίου — o δεύτερος κεντρικός άξονας

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να κατασκευαστεί μέχρι που το 1927 απέδωσε καρπούς μια καινοτομία που μέχρι και σήμερα διατηρεί το κύρος της — η αντλία πετρελαίου. Αυτή ήταν η αντίδραση της Bosch στην περαιτέρω ανάπτυξη των κινητήρων diesel οι οποίες σε αντίθεση με τους κινητήρες βενζίνης δεν χρειάζονταν μίζα. Αρχικά χρησιμοποιούνταν μόνο σε φορτηγά, η πρώτη αντλία πετρελαίου για αυτοκίνητα βγήκε στην αγορά το 1936.

Το εργοστάσιο στο Feuerbach παραμένει το σπίτι παραγωγής τεχνολογίας diesel μέχρι και σήμερα. Η εικόνα δείχνει έναν συνεργάτη να τρυπάει έναν θάλαμο αντλιών, 1935.

Νέες αλλαγές — νέοι επιχειρηματικοί κλάδοι

Μια μεγάλη κρίση στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία οδήγησε την Bosch το 1926 σε αναθεώρηση των προϊόντων της. Επιστράτευσε μια σειρά πετυχημένων στρατηγικών του παρελθόντος, βελτίωσε τα προϊόντα της και ανέπτυξε σειρές παραγωγής όπως με τα ηλεκτρικά εργαλεία και την τεχνολογία θέρμανσης ,ενώ παράλληλα στράφηκε σε νέες τεχνολογίες όπως αυτή του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης.

Το ψυγείο Bosch που παρουσιάστηκε το 1933 έπρεπε να είναι αρκετά προσιτό για να το αγοράσουν περισσότερα νοικοκυριά.

Η μουσική στον δρόμο δεν ήταν πλέον ένα απατηλό όνειρο καθώς οι μηχανικοί της Bosch και της Blaupunkt εισήγαγαν το 1932 σε σειρά παραγωγής το πρώτο ευρωπαϊκό ραδιόφωνο αυτοκινήτου.

Η Bosch ίδρυσε το παρόν τμήμα το 1932 με την εξαγορά του τομέα θερμοτεχνολογίας της Hugo Junkers.

Ηλεκτρικά εργαλεία

Κουρευτικές μηχανές μαλλιών και τρυπάνια

Ο μηχανικός της Bosch, Hermann Steinhart ανακαλύψε το 1927, κατά τη διάρκεια δοκιμών στο εργαστήριο του, μία συσκευή που τον ενθουσίασε αμέσως, μια κουρευτική μηχανή. Η ομάδα του Steinhart έβγαλε αρχικά στην παραγωγή το εν λόγω προϊόν για να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια το πρώτο τρυπάνι. Η ομάδα χρησιμοποιούσε τις εγκαταστάσεις των εργοστασίων της Bosch για τις δοκιμές της.

Φωτογραφία: Ένα τρυπάνι Bosch σε χρήση (1936)

Η υπεροχή των συμμάχων — παραγωγή με ισχυρούς συνεργάτες

Σχεδόν δέκα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου οι πωλήσεις εκτός Γερμανίας είχαν ανέλθει μόνο στο 34 τοις εκατό του συνόλου. Τα μεγάλα κόστη μεταφοράς και οι τελωνιακοί δασμοί ανάγκασαν την Bosch να αναζητήσει εναλλακτικές. Στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιταλία ξεκίνησε η αναζήτηση για συνεργάτες που θα παράγουν τα προϊόντα τοπικά ενώ ήδη στην Αυστραλία και την Ιαπωνία οι συνεργαζόμενες επιχειρήσεις κατασκεύαζαν προϊόντα με την άδεια της Bosch. Μέχρι το 1932 οι πωλήσεις εκτός Γερμανίας είχαν ανέλθει στο 55 τοις εκατό.

Το 1931 η Bosch ίδρυσε μια κοινοπραξία με τον τοπικό προμηθευτή αυτοκινητοβιομηχανίας C.A. Vandervell ως βάση παραγωγής στο Λονδίνο για την εξυπηρέτηση της αγοράς του Η.Β.

Ο διευθυντής της Robert Bosch Supply and Service Pty Ltd στη Μελβούρνη, August Hoette, ξεκίνησε επίσης να κατασκευάζει αναφλεκτήρες με την άδεια της Bosch.

FESE

Πρωτοποριακή τεχνολογία

Μαζί με τον Σκωτσέζο πρωτοπόρο της τηλεόρασης John Logie Baird και τις εταιρείες Zeiss Ikon και Loewe η Bosch ίδρυσε το 1929 την Fernseh AG (FESE). Χρόνια έρευνας απέδωσαν καρπούς. Η FESE παρείχε τις πρώτες συσκευές ηλεκτρονικής καταγραφής για τους ολυμπιακούς αγώνες του Βερολίνου το 1936 και την ίδια χρονιά παρουσίασε του πρώτους "οικιακούς τηλεοπτικούς δέκτες." Κατά τη διάρκεια του πολέμου η FESE στρατολογήθηκε να δημιουργήσει μια βόμβα με ενσωματωμένη κάμερα και εξ’ αποστάσεως μηχανισμό πυροδότησης. Το τέλος του πολέμου διέκοψε το εγχείρημα στη φάση των δοκιμών.

Φωτογραφία: FESE οικιακός δέκτης τηλεόρασης (1938)

Σύστημα έγχυσης βενζίνης για κινητήρες αεροσκαφών και τεχνολογία τηλεόρασης

Η ανάληψη ισχύος από τους εθνοσοσιαλιστές γέννησε τεράστιες προκλήσεις για την Bosch. Το καθεστώς διέταξε έρευνα και ανάπτυξη στην τεχνολογία των συστημάτων έγχυσης βενζίνης για κινητήρες αεροσκαφών και ξεκίνησε την κατασκευή νέων εργοστασίων. Η τεχνολογία της τηλεόρασης πιο συγκεκριμένα μπήκε στο επίκεντρο του στρατιωτικού συμφέροντος. Οι πωλήσεις της εταιρείας εκτός Γερμανίας το 1939 έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο του εννέα τοις εκατό.

Ακόμη και στην περίπτωση που οι εθνοσοσιαλιστές ακολουθούσαν μια πολιτική οικονομικής αυτάρκειας η Bosch συνέχιζε να πουλάει τα προϊόντα της παγκοσμίως όπως στην πόλη Τιεντζίν της Κίνας, εικόνα εδώ (1938).

Μία αντλία έγχυσης βενζίνης σε κινητήρα αεροσκάφους (1941)

Οπλισμός και καταναγκαστική εργασία

Με την έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου η Bosch αντικατέστησε ξανά τις δραστηριότητές της με την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού. Ο στρατός διαθέτοντας πολλά μηχανοκίνητα οχήματα επέτρεψε την συνέχιση των δραστηριοτήτων της εταιρείας στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Όπως συνέβαινε σε ολόκληρη τη Γερμανία οι εργαζόμενοι της Bosch που κλήθηκαν σε στρατιωτική θητεία αντικαταστάθηκαν από εργάτες κατεχόμενων περιοχών οι οποίοι εξαναγκάζονταν να ζουν και να εργάζονται σε απάνθρωπες συνθήκες.

Η επεξεργασία των πρώτων υλών για παραγωγή ξεκίνησε το 1909 στο εργοστάσιο μετάλλων στο Feuerbach. Η εικόνα αυτή δείχνει συνεργάτες να χυτεύουν ελαφρύ μέταλλο το 1942.

Γυναίκες εργάτριες κατασκευάζουν πολλαπλασιαστές στο εργοστάσιο της Στουργκάρδης (1944)

Αντίσταση και προστασία των Εβραίων

Εκτός αυτού η διοίκηση της εταιρείας Bosch υποστήριζε ενεργά την αντίσταση στο εθνοσοσιαλιστικό καθεστώς. Στον πυρήνα της βρίσκονταν ο Carl Friedrich Goerdeler ο οποίος είχε οριστεί ως σύμβουλος της εταιρείας. Διωκώμενοι Εβραίοι προσλαμβάνονταν προκειμένου να προστατευθούν από την απέλαση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή υποστηρίζονταν οικονομικά για να διευκολυνθεί η μετανάστευσή τους.

Το 1970 ο πρέσβης του Ισραήλ Idan Avner (κέντρο) τίμησε τον διευθυντή της Bosch Hans Walz (αριστερά) με τον τίτλο "Δίκαιος μεταξύ των εθνών" εκ μέρους του μνημείου Ισραηλινών Γιαντ Βασσέμ για τις προσπάθειες του να βοηθήσει διωκώμενους Εβραίους κατά την εποχή του ναζισμού.

Το τέλος

Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι σύμμαχοι βομβάριζαν συνεχώς τις εγκαταστάσεις παραγωγής της Bosch. Ο Robert Bosch δεν έζησε για να δει τα ισοπεδωμένα τμήματα των εργοστασίων του καθώς πέθανε το 1942. Είχε αφήσει σαφείς οδηγίες στους διαδόχους του για το πώς να λειτουργήσουν το εργοστάσιο που φέρει το όνομά του.